تو هم برس به جواب سؤال خود ، باشد؟!!

تو فکر کن که خوشم با خیال خود، باشد...

و با تفکر پوچ و محال خود، باشد...

تو فکر کن همه زندگی من اینست :

- که افتخار کنم به زوال خود، باشد...

من و تو در شرف یک جدایی سختیم !

بیا تمام کن این قیل و قال خود ، باشد ؟

و فکر کن من از اول نبوده ام ، حالا :

- برو سراغ زندگی ایده آل خود ، باشد ؟

برو و در تب تند حسد رهایم کن !

بگو خلاص شدم از وبال خود !

و فکر کن که به من لطف کرده ای رفتی !

پیِ همیشگی پر ملال خود ، باشد ؟

تو فکر کن که سرم جای دیگری گرم است...

و دلخوشم به کسی توی فال خود ، باشد ؟

و من در آخرِ این شعرِ سرد می میرم.

تو هم برس به جواب سؤال خود ، باشد؟