یکی بود و نبود

دلم برات تنگه عزیز  یادی نمیکنی ز من

دارم دیوونه میشم و نمی بینی نیاز من

                                    میخوام ببینمت ولی فاصله از من تا خداس

                                    خودم هزارو یک طرف  همه حواسم به شماس

وقتی نمی بینم تورو  چشمامو واسه کی بخوام

نفس برام سمی میشه  هوا رو واسه کی بخوام

                                     انگار نه انگار که دلی برای بودن تو بود

                                     رفتی و بین آدما شدم یکی بود و نبود

یه جور واقعی تورو حس میکنم توی تنم

بجون تو بدون تو دیگه دارم دق میکنم

                                      صورت ماه تو عزیز دیوارای خونه شده

                                      هرکی می بینتم میگه طفلکی دیوونه شده

تورو خدا راضی نشو بیشتر ازین هدر بشم

دیگه بسه راضی نشو اینجوری دربدر بشم