باز هم امشب میان ظلمت عشقم پریشانم
باز هم امشب برای خنده هایت سخت گریانم
باز هم امشب به خواب من نمی آیی ,خوب می دانم!
باز هم امشب برای لحظه ای دیدار تو من مست و دیوانه ام
باز هم امشب دگر مر گی ست خواب من, نازنین ای عشق من جانم!
باز هم امشب برفته ارزشش بر باد, از چه رو از عشق تو خوانم؟!
عشق من, بعد تو خواهد مرد در پستوی ایوانم!
هیچ ره گم کرده ای درکم نکرد در سرزمین مادری ,آآآ...ه ایرانم!
بعد تو من از برای که شعرهایم , بر زبان رانم؟؟؟!!!
بعد تو دریای عشقم سخت خشکیده ست, باز هم من یک بیابانم!
مرگ به زین زندگی در بین این خلق دو رو, من گیج و حیرانم
گر چه بعد عشق من مردم, جسم من زنده ست باز می مانم!
این شعر مال ایران بود؟؟