یک دقیقه سکوت

یک دقیقه سکوت به خاطر تمام آرزوهایی که در حد یک فکر کودکانه و

ابلهانه باقی ماند...

یک دقیقه سکوت به خاطر امیدهایی که به نا امیدی مبدل شد...

یک دقیقه سکوت به خاطر ستاره ی کوچکی که همیشه در آسمان

پر ستاره و بی انتها تنها ماند...

یک دقیقه سکوت به خاطر همه ی کسانی که به جرم دیگری محاکمه

شدند...

یک دقیقه سکوت به خاطر پرنده ی کوچک خوشبختی که هر گاه بر بامی

نشست با سنگ از او پذیرایی کردند...

یک دقیقه سکوت به خاطر قلبی که زیر پای کسانی که دوستشان داشت

له شد...
یک دقیقه سکوت به خاطر چشمانی که همیشه بارانی ماندند...

یک دقیقه سکوت به خاطر همه ی کسانی که فکر می کردند دنیا روزی

بهتر خواهد شد...

یک دقیقه سکوت به خاطر کسانی که معتقدند یک روز همه چیز تغییر

خواهد کرد...

یک دقیقه سکوت به احترام کسانی که گمان می کنند زنده بودن زندگانی

را کافیست...

یک دقیقه سکوت برای رویاهای شیرین کودکی، که هرگز باز نخواهند

گشت...
یک دقیقه سکوت برای صداقت که این روز ها وجودی فراموش شده است...

یک دقیقه سکوت برای ظلمت و تاریکی شب، که با دستان سخاوتمند

سیاهش همه ی تفاوت ها را می پوشاند...

یک دقیقه سکوت برای تمام لحظه های از دست رفته ی عمر..

یک دقیقه سکوت برای کسانی که از فرط مشکلات به جنون می رسند...

یک دقیقه سکوت برای ورق هایی که با نوشته هایی این چنین سیاه

می شوند...

یک دقیقه سکوت برای احساساتی که همواره نادیده گرفته می شوند...

یک دقیقه سکوت به احترام تمام لحظه هایی که احساس وحشت کردم...

یک دقیقه سکوت به احترام تمام کسانی که سکوت کردند...

یک دقیقه سکوت ...

و یک دقیقه سکوت به احترام تمام سکوت هایم...